Tuesday, February 11, 2025

คนหิว เกมกระหาย (Hunger) ภาพยนตร์ที่กลั่นจากหยาดน้ำตาและความกล้าของ ‘ออกแบบ ชุติมณฑน์’

ออกแบบ ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง นางแบบและนักแสดงที่หาตัวจับยาก เมื่อไรก็ตามที่ได้เจอกัน นั่นหมายถึงเธอได้ก้าวผ่านอะไรบางอย่างจนสำเร็จ และครั้งนี้ก็เช่นกันที่เรามีนัดกับเธอในวันแถลงข่าวภาพยนตร์เรื่อง ‘Hunger คนหิว เกมกระหาย’ โดย Netflix ในเรื่องออกแบบรับบทเป็นลูกสาวที่ต้องสืบทอดร้านอาหารข้างทางต่อจากพ่อแม่ แต่แล้ววันหนึ่งเธอกลับตัดสินใจเข้าร่วมทีม Hunger และเข้าสู่วงการอาหารไฮเอนด์ซึ่งทำให้เธอได้ค้นพบอะไรบางอย่าง…

พลังที่ไม่ตก และอินเนอร์ที่ไม่เคยพร่อง ถ่ายทอดลงไปในบทบาทของตัวละครชื่อ ออย ในฐานะนักแสดงนำของเรื่อง ออกแบบได้เปิดโลกให้ตัวเองเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ได้เพิ่มเติมสกิล เธอทำทุกอย่างด้วยความสนุกสนาน ขณะเดียวกันก็แอบมีโมเมนต์เสียน้ำตาเช่นกัน และหยาดน้ำตาในวันนั้นก็ทำให้เธอก้าวผ่านความกลัวและส่งผลงานชั้นดีออกมาให้พวกเราได้ชมกัน

ภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษ

“สิ่งที่ทำอย่างแรกคือยกเวตค่ะ ออกกำลังกายเพิ่มกล้ามแขน เพราะออกแบบเล่นเป็นตัวละคร ‘ออย’ ที่บ้านขายผัดซีอิ๊ว-ราดหน้า ต้องใช้แรงเยอะเพราะต้องยกของหนัก แล้วก็ฝึกทำอาหารกับพี่ๆ ในครัว และต้องไปฝึกที่ร้านราดหน้าข้างทางของจริงด้วย เขาช่วยเราอย่างดีเลย ลูกค้าที่ร้านก็เยอะ ตอนกลางวันคนที่เข้ามาทานก็ไม่รู้หรอกเพราะเราจะโทรมมาก มีคนมาสั่งว่า ‘ขอเส้นใหญ่ราดหน้าหนึ่งจาน’ แล้วก็ไปนั่งรอที่โต๊ะ เป็นอะไรที่สนุกมากเลยค่ะ

“สามเดือนที่ฝึกในครัว พี่โดม (สิทธิศิริ มงคลศิริ) กับพี่คงเดช (จาตุรันต์รัศมี) อยากให้เข้าไปเห็นของจริงว่ามันเดือดแค่ไหน โลกของครัวเป็นยังไง เราต้องทำอะไรบ้าง โมเมนต์นี้เราต้องทำอะไร ถ้าเกิดเหตุกาณ์นี้ขึ้นมาควรจัดการยังไง ซึ่งเหมือนการแสดงเลยค่ะ เชฟใหญ่สุดเหมือนกับผู้กำกับ ส่วนคนผัดหรือคนทำแต่ละเซ็กชั่นเหมือนนักแสดงที่ค่อยๆ ประดิษฐ์อาหารจานหนึ่ง คือเรื่องเรื่องหนึ่งออกมา ซึ่งไม่ง่ายเลยค่ะ ทุกวินาทีมีค่ามากๆ ในการทำอาหาร ทำเสร็จปุ๊บก็เสิร์ฟ สมมติลูกค้าไม่บอกก่อนว่าแพ้กลูเต็น หรือไม่กินอันนี้นะ เชฟก็ต้องหาวิธีแก้ไขจัดการ เหมือนเวลาที่นักแสดงเจออะไรหน้างานก็ต้องจัดการปัญหาตรงหน้าเหมือนกัน” 

ออกแบบมีพื้นฐานในการทำอาหารมาก่อนหรือเปล่า

“พื้นฐานป๊อกแป๊กมากเลยค่ะ ในชีวิตไม่เคยจับวอค (wok – กระทะเหล็ก) มาก่อน หนักมาก แรกๆ ยกไม่ได้เลยค่ะ จับวอคตอนผัดแล้วหักข้อมือแบบนี้มันเจ็บอะ แต่พอค่อยๆ ฝึกกล้ามเนื้อก็ดีขึ้น โชคดีที่วันนึงไปงานแล้วได้เจอเชฟตาม (ชุดารี เทพาคำ) บ้านเทพา ก็เลยคุยกัน เขาบอกว่าการเป็นเชฟผู้หญิงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะว่าด้วยเพศและอะไรหลายๆ อย่าง ซึ่งเราก็นำตรงนั้นมาใช้ เพราะในเรื่องเราเป็นเชฟผู้หญิง ทั้งครัวมีแต่เชฟผู้ชาย ซึ่งก็ได้ประสบการณ์จากพี่เชฟจริงๆ อีกด้วย” 

“ตอนจับวอคครั้งแรกที่ว่าหนักแล้ว แต่สิ่งที่หนักกว่าคือไฟค่ะ เป็นสิ่งที่กลัวสุดในครัว แต่เราต้องทำให้ได้ในฐานะนักแสดง ไฟที่เห็นคือไฟจริง พี่โดมต้องการให้เห็นภาพ ซึ่งต้องมีความสวยงามด้วย ออกแบบเลยได้เรียนรู้ตรงนั้น เขาจะบอกเราว่าจุดเดือดเป็นยังไง ถ้าลงไปแล้วมีน้ำนิดนึง ไฟจะลุกขึ้นมา คุณต้องหลบให้ทันนะ วันนั้นน้ำตาคลอจริงๆ ออกแบบตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราจะรับบทนี้ไหวใช่ไหม มันเป็นครั้งแรกที่ได้พัฒนาสกิลพวกนี้ขึ้นมาจริงๆ”

ช็อตนั้นเห็นออกแบบหน้านิ่งมากเลย

“จริงๆ มันร้อนมากเลยค่ะ ถ้าทำศัลยกรรมอะไรมาก็คงจะละลาย (หัวเราะ)”

เรื่องนี้เป็นแนวดราม่าจ๋าหรือเปล่า

“ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ได้จ๋าขนาดนั้น เพราะว่าตอนอ่านบท ออกแบบรู้สึกว่ามันพาเราไปกับเนื้อเรื่องด้วย เพราะบางสิ่งเราอินไปกับตัวละคร ความต้องการบางอย่างของตัวละคร เพราะทุกคนมีความหิว เรื่องนี้พูดถึงความหิวใช่ไหมคะ ถ้าจะดูก็รบกวนให้กินข้าวก่อนค่ะ จะได้ไม่ต้องกดพอสแล้วโทรสั่งอาหารระหว่างดู ออกแบบคิดว่าบางคนที่ดูเรื่องนี้จะรู้สึกว่าหิวความสำเร็จของตัวละครนี้จัง หรือหิวความอยากให้ที่บ้านมีฐานะที่ดีกว่านี้ หรือให้อยู่สุขสบายกว่านี้ แต่ละตัวละครมีความหิวแตกต่างกัน เราจะพาทุกคนหิวไปกับตัวละครค่ะ”

ในพาร์ตของการแสดง เล่นยากไหมคะ

“ยากค่ะ ไม่ปฏิเสธเลย ไม่ถ่อมตัวด้วยค่ะ ออกแบบร้องไห้บ่อยมาก เพราะไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน คือการแสดงมันก็อย่างหนึ่ง ในครัวก็อย่างหนึ่ง เหมือนพอเราต้องทำสองอย่างให้มัน merge เข้าด้วยกัน ทำยังไงให้ความวิตกกังวลน้อยที่สุด อย่างตอนแรกๆ ไฟที่เห็นมันแรงมาก เพราะว่าขณะที่มันจี้ เราต้องจับ แล้วเราจะทำยังไงให้ภาพออกมาสวย และการแสดงยังดีอยู่ด้วย ซึ่งแรกๆ ก็ต้องหาเหมือนกัน ตอนจับกระทะเข้าซีนจริงๆ ที่ไม่ใช่แค่เวิร์กช็อปในห้องกับพี่ๆ มันมีความยากมากๆ เพราะเป็นเทคนิคที่เราไม่เคยทำ”

ออกแบบเคยให้สัมภาษณ์ว่าเวลาเล่นอะไรก็จะอินกับบทเสมอ แล้วเรื่องนี้ล่ะอินขนาดไหน 

“เรื่องนี้ไม่ได้ส่งผลกับ mental health แต่เหนื่อยภายนอกมากกว่า เพราะต้องเข้าครัวเรียน ตอนเย็นไปออกกำลังกายต่อ จะวนไปแบบนี้ แต่ว่าเราสนุกมากนะ mental health ดีมาก เพราะว่าทุกคนในทีมพร้อมมาก เราจะมีทีมฝั่งผู้กำกับ ทีมนักแสดง และทีมอาหาร ทีมเชฟจะช่วยซัพพอร์ตหลายๆ อย่างในเรื่อง เพราะมันเกี่ยวกับอาหารทั้งหมด บางทีนักแสดงพร้อม เชฟไม่พร้อมก็เริ่มไม่ได้ ความพร้อมทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเลยส่งเสริมกัน ทำให้เราเต็มที่ แล้วไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้เป็นข้อสงสัยในการแสดงของตัวเองมากขนาดนั้น มันสามารถมูฟออนได้เร็วขึ้นกว่าเมื่อก่อนที่ออกแบบเคยรู้สึกว่าเราอาจจะไม่ดีพอหรือเปล่า” 

จังหวะที่มือซอยอาหารคือคล่องมาก มือของออกแบบเองใช่ไหม

“ทั้งหมดเลยค่ะ พูดได้เต็มปาก มือออกแบบที่ซอยเองและว็อคเองทั้งหมดค่ะ” 

แสดงจบก็เปิดร้านได้เลยสิคะ

“ขอเป็นนักแสดงดีกว่าค่ะ (หัวเราะ)”

มีโอกาสทำอะไรให้หม่าม้าทานบ้างไหม

“อู้วว ทำเยอะมาก ตอนซ้อมทำราดหน้า ออกแบบให้หม่าม้าสอนทำราดหน้าด้วยค่ะ หม่าม้าสอนทำตั้งแต่เบสซุปเลย มีช่วงนึงทำข้าวผัดบ่อยมาก เพราะต้องเรียน ต้องซ้อม เวลาที่บ้านอยากกินอะไรก็จะทำให้ทาน ไม่ปฏิเสธแบบเมื่อก่อนแล้วว่าเราทำไม่เก่งนะ หรือไม่รู้จะอร่อยหรือเปล่านะ” 

ภาพยนตร์เรื่อง Hunger เหมาะกับผู้ชมกลุ่มไหน

“ส่วนตัวรู้สึกว่าเหมาะกับทุกคน เพราะว่าทุกคนมีความหิวไม่เหมือนกัน บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองหิวอะไร แต่ว่าเราจะมาหาคำตอบได้ในหนังเรื่องนี้ค่ะ เพราะมันชัดมากในการที่แต่ละตัวละครมีเส้นทางชีวิตที่แตกต่างกัน มีความต้องการต่างกัน แล้วมันทำให้เรากลับมาถามตัวเอง ออกแบบขอใช้คำของพี่ปีเตอร์ (นพชัย ชัยนาม) เขาบอกว่าพอจบเรื่องนี้ทำให้เขากลับมาถามตัวเองจริงๆ ว่าตอนนี้เขาหิวอะไรอยู่” 

แล้วออกแบบตั้งคำถามกับตัวเองไหม

“ตอนนี้ถ้าให้คิดเร็วๆ เพื่อตอบนะคะ ออกแบบหิวบทบาทที่ทำให้ออกแบบรู้สึกว่าอ่อนแอค่ะ คือทุกคนจะมองภาพออกแบบว่าเป็นคนแข็งแกร่ง เด็ดเดี่ยว แต่สุดท้ายแล้วคนเราทุกคนมีจุดวีค เอาจริงๆ ตัวละครออยแกร่งกว่าออกแบบแบบเกินเบอร์ไปมาก ซึ่งถ้าวันไหนที่ไม่ได้เข้าตัวละครร้อยเปอร์เซ็นต์ ออกแบบเล่นไม่ได้เลยค่ะ เพราะเรามีความกลัวในการหยิบจับสิ่งต่างๆ ในครัวอยู่เยอะมากๆ แล้วมันดูรู้เลยค่ะ”

ในฐานะนักแสดง ออกแบบประทับใจอะไรกับเรื่องนี้บ้าง

“อย่างแรกคือเรื่องบทค่ะ เพราะออกแบบสนุกมากในการอ่าน ไม่หยุดอ่านเลยค่ะ ออกแบบทำการบ้านกับเรื่องนี้หลายรอบมาก เพราะมันสนุก แล้วทำได้เรื่อยๆ เลยค่ะ ทุกคนพร้อมใจกัน แต่ละคนเหมือนมีของ มีอาวุธ ทำให้ทุกครั้งที่ทำมันจอยค่ะ ออกแบบชอบการเตรียมตัวของทุกคน เอาจริง environment ของเรื่องนี้ คนที่เล่นเป็นเชฟตัวจริงด้วยนะคะ หรือพี่กรรณที่มาลอง explore ตัวละครในซีน แต่เขามีของของเขามาอยู่แล้วนะ หรืออย่างพี่ปีเตอร์ก็คือปล่อยฟรีมากๆ แล้วมันกลายเป็นว่าพอแต่ละคนมีช้อยส์ในการแสดง ทำให้เราเหมือนได้ดูดซึม

“เรื่องนี้เป็นงานที่คราฟต์มากๆ พี่โดมคือคราฟต์จริงๆ ออกแบบไม่สามารถตอบได้ว่าชอบซีนไหนมากที่สุด เพราะไม่เคยข้ามซีนใดสักซีนเดียวในการถ่ายทำที่จะให้มันแค่ผ่านๆ ไป ดีใจมากที่งานคนไทยกลุ่มนี้จากเน็ตฟลิกซ์กำลังจะออกไปสู่สายตาชาวโลกกว่า 190 ประเทศ ดีใจที่คนไทยพัฒนาในการทำหนังและตั้งใจมากขึ้นเรื่อยๆ” 

เรื่องนี้ออกแบบบอกว่าเอาชนะความกลัวได้แล้ว ความกลัวที่ว่านี้คืออะไร

“ครั้งแรกในการจับวอคในซีนค่ะ จำได้ว่าเป็นซีนที่ออกแบบเข้าไปในครัวเชฟพอล (ปีเตอร์) แล้วใส่เสื้อสีแดง และต้องทำเมนูหนึ่งซึ่งไฟในครัวแรงมาก แรงกว่าทำครัวตอนซ้อมเพราะว่าอันนั้นมีคนช่วยคุม พอเราต้องทำหน้าเซ็ตจริงๆ ไม่มีใครช่วย ความกลัวคือทุกครั้งเวลาใส่ไข่ หรือเวลาที่จุดเดือดของน้ำมันเกินเบอร์ มันทำให้ไฟลุกแรงกว่าปกติ แล้วความร้อนทำให้ออกแบบต้องคุยกับตัวเอง และคุยกับวอคว่า ‘เฮ้ย! เราเชื่อใจแกนะเว้ย แกช่วยเชื่อใจเราด้วยได้ไหมอะ’ ความพิเศษคือทุกครั้งที่ออกแบบเชื่อใจสิ่งของ ออกแบบจะทำซีนนั้นได้อย่างไม่กดดัน แล้วก็ไม่มีอะไรติดขัดเลยค่ะ ปกตินักแสดงพอมีความกลัว มันเล่นไม่ได้ค่ะ เพราะมันจะออกมาทางสายตาหมดเลย” 

ได้แสดงกับกรรณเป็นเรื่องแรกด้วย รู้สึกยังไงบ้าง

“ตอนแรกค่อนข้างทำตัวไม่ถูก เพราะพี่เขาได้นิยามว่าสามีแห่งชาติ (หัวเราะ) ตอนแรกเกร็งมาก ไม่รู้จะไปเวย์ไหนดี ตอนที่เวิร์กช็อปเหมือนเป็นการหาตัวละครว่าเราจะเล่นยังไงดี เพื่อให้เข้าซีนจริงๆ หรือสถานที่จริงๆ แล้วมันแบบเร็วที่สุด เข้าตัวละครได้ง่ายที่สุด ซึ่งเราก็ช่วยกันหาประมาณนึงค่ะ มีการทำการบ้าน พี่กรรณน่ารักมาก วันไหนที่เขาไม่ได้มาเข้าซีนในกอง แต่มีตัวละครเขาเกี่ยวด้วย ออกแบบจะบอก ‘พี่กรรณ รบกวนอัดเสียงส่งมาให้หน่อยได้ไหม จะได้ฟังแล้วใช้ในซีน’ เขาก็ช่วยทำการบ้านเสมอ เพื่อที่จะทำให้ตัวละครทุกคนพร้อมมากที่สุด รู้สึกโชคดีมากที่ได้ทำงานกับพี่เขา เขาเต็มใจในการทำให้เราจริงๆ”

“อยากบอกว่าดีใจมากๆ เลยค่ะที่ได้เป็นหนึ่งในนักแสดงเรื่องนี้ อยากขอบคุณพี่ๆ ที่เชื่อใจ และขอบคุณแฟนๆ ที่ติดตาม เป็นผลงานที่ตั้งใจมากๆ อยากให้ทุกคนดูค่ะ แล้วไปหาความหิวพร้อมกันได้ที่ Netflix วันที่ 8 เมษานี้นะคะ”

Photographer: Thanut Treamchanchuchai






Other Articles